Onlangs erkende de paus dat Maria Magdalena een apostel van Jezus was. Een dappere uitspraak, maar het feit stond al eeuwen lang openlijk vermeld in het evangelie van Johannes. Hans Lemmens vertelt wat er nog meer over Maria Magdalena vermeld staat in dit evangelie, openlijk of tussen de regels door. Bijvoorbeeld dat zij niet alleen een apostel van Jezus was maar ook zijn partner en als zodanig aan hem gelijkwaardig. De uit dit evangelie te distilleren visie op het mannelijke en het vrouwelijke past hij vervolgens toe op de geschiedenis zoals die zich na de beschreven gebeurtenissen heeft afgespeeld, met een belangrijke rol voor de troubadours uit de twaalfde eeuw, de zangers van de hoofse liefde. Dit boek gaat over de liefde en de verheffende werking ervan. En over hoe die verheffing in het dagelijks leven gestalte kan krijgen. Hans Lemmens schreef eerder Het elastiek tussen lichaam en ziel (over hoogsensitiviteit en autisme), Hoe mensen lichaam zijn (over hoogsensitiviteit en cultuur) en Liefde als kennis (over de geschiedenis van de man-vrouw-relatie).

Worstelen we niet allemaal in ons streven naar een vervuld leven? Is gelukkig zijn niet ons hoogste doel? Kunnen we op een vruchtbare manier overweg met het complexe leven dat we vandaag leiden? Is er plaats voor liefde en respect? Voel je jezelf vrij of is je ziel bezet?Dit zijn vragen waarop geen eenvoudige antwoorden kunnen worden gevonden, antwoorden die we kunnen overnemen van anderen en toepassen in ons leven. We zoeken onophoudelijk naar tips en methoden die ons een succesvol leven en geluk beloven. Al te vaak echter lukt het ons niet op deze manier dat succes en geluk te bereiken en vast te houden.Dit zijn vragen waar we zelf mee aan de slag moeten om ons eigen pad naar geluk en vervulling te vinden.Gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring en geïnspireerd door wijze leraren, heb ik acht wegen ontdekt die je kunt zoeken en gaan en die je kunnen brengen naar een vervuld leven.Ik deel graag met jou deze acht wegen die je kunnen helpen de sturende piloot in je eigen leven te worden.

Deze autobiografische vertelling gaat over buitengewone innerlijke belevenissen van een mens, die in het derde levensjaar door een beslissende gebeurtenis uit het kinderlijke schemerbewustzijn ontwaakt en zich plotseling afvraagt: waar was ik vroeger? Dan begint de jacht naar het verloren volledige bewustzijn. Sinds deze dag ziet het kind de wereld met andere ogen dan de mensen uit zijn omgeving. Zo observeert de vierjarige kleurig ineengestrengelde krachtstromen, die ze de 'levenstoverkracht' noemt. Ze beleeft het wakker blijven bij het inslapen en neemt daarbij gestalten waar met afschuwelijke tronies, die opduiken voor de ingang tot de 'wereld van de werkelijkheid'. Daarachter ontvangt zij het 'eerbiedwaardige Licht', dat haar bij haar pogingen tot een ethische zelfopvoeding bevestigt. Een belevenis in het tiende levensjaar wordt toekomstbepalend. Over zulke belevenissen hebben filosofen als Plotinus of dichters als Novalis bericht. Hier bericht een kind daarover hoe het iets goddelijks beleeft in zijn ziel als bron van wijsheid en liefde, als doel van zijn zoektocht naar zijn 'volledige geheel'. Vanuit kinderlijke, onbedorven perspectieven worden existentiële, filosofische vragen als leven en dood, vergankelijkheid, God of liefde aangepakt en uitvoerig besproken. Diep aangrijpend zijn de berichten over de voortdurend groeiende uitdaging om de spagaat tussen de 'wereld van de werkelijkheid' en de 'dag-theater-wereld' te beheersen. Troost en voeding vindt de scholier in de wereld van de dichtkunst, filosofie en kunst op het roemruchte gymnasium van het Canisiuscollege. De leraren en de leermethoden worden terloops met veel humor beschreven. Als twaalfjarige beleeft ze een doorbraak in het denken. Ze verfijnt de methode van het mediteren en van het opnemen van literatuur, maar tot haar vijfentwintigste levensjaar houdt de schrijfster haar verborgen wereld voor zich. Na een levenscrisis in de studietijd ontmoet zij eindelijk mensen met een filosofie die openstaat voor de geest. Daarin vindt ze verbluffende overeenkomsten met haar eigen ervaringen die haar ook de reïncarnatiewet laat ontdekken. Daarmee wordt een kring gesloten, ook met betrekking tot haar mysterieuze ontwaakbelevenis in het derde levensjaar. Een ontroerend en bemoedigend getuigenis voor de ontdekking van en het inzicht in de eigen onvergankelijke geestelijke individualiteit, van haar vermogens, oorsprong en doel.

Rond ons vijftigste beleven we vaak een omslagmoment in het leven. Moet ik ander werk gaan doen? Hoe gaan we voor onze ouders zorgen? Hoe ziet ons leven eruit als de kinderen uit huis zijn? Maar één ding is zeker: er komt beslist geen einde aan onze mogelijkheden tot ontwikkeling. We zijn ook na ons vijftigste nog lang niet uitgerangeerd. Ouder worden is een ontwikkelingsweg die je hele leven lang kan duren. Voor dit boek nodigde Renée Zeylmans drieëntwintig mensen uit om hun licht te laten schijnen op thema's waar iedereen in het leven - vroeg of laat - een keer mee te maken kan krijgen. Zij laten zien dat het leven altijd nieuwe ontwikkelingsmogelijkheden biedt, of we nu ouder zijn of nog wat jonger. De onderwerpen die aan bod komen zijn heel divers: muziek, karma en reïncarnatie, nieuwe vormen van thuiszorg, euthanasie en sterven, omgaan met een ernstige ziekte, slapen, meditatie, mindfulness, orgaandonatie, buurtzorg, opruimen, kunstzinnige therapie, uitwendige therapie, dementie, zingeving. De rode draad in dit boek is 'nabij zijn'. Nabij zijn kent verschillende kanten: je kunt een ander nabij zijn, door voor hem of haar te zorgen, maar je kunt ook jezelf nabij komen via meditatie. En nabij zijn heeft natuurlijk te maken met het nabij zijn van de geestelijke wereld, de wereld ook van de gestorvenen. In haar verbindende teksten laat Renée Zeylmans steeds vanuit dit perspectief van het nabij zijn een lichtje schijnen op de thema's van de auteurs.

Christine Rats beschrijft in deze biografie op een indringende, integere en oprechte wijze hoe zij zich in dit leven bewust is geworden van haar vorige leven als joods meisje dat in Birkenau bij Auschwitz is vergast.Om die reden is dit boek een dubbele biografie. Christine vertelt hoe haar huidige leven zich heeft afgespeeld en hoe zij na drie weken intense lichtervaringen rond haar 21e levensjaar - die werden afgesloten met een voor haar schokkende duisterniservaring -, langzamerhand herinneringen en herbelevingen kreeg van haar vorige leven als joods meisje. In een aangrijpend hoofdstuk beschrijft zij het leven en de laatste levensdagen van dit joodse meisje. Ze ervaart opnieuw de opeenstapeling van traumatische gebeurtenissen en haar vergassing met het zyklon b-gas. Ze herbeleeft de vernietigende werking van dit gas, maar heeft ook de grandioze ervaring dat zij, in de kwaliteit van haar wezen, niet te vernietigen is. Het is onder andere deze ervaring die haar de kracht heeft gegeven om de verschrikkingen uit haar vorige leven in dit leven een plaats te geven en te verwerken.Met een voorwoord van Dr. Roland van Vliet.